Reżyserka Gabriela Ortega mówi o markach wspierających historie opowiadające o różnorodności: „Ludzie chcą być widoczni”

Podobnie jak sztuka, reklama odgrywa ważną rolę w kształtowaniu społeczeństwa i kultury. Jeszcze nigdy nie było tak ważne, aby marki i twórcy brali pod uwagę różnorodność, równość i inkluzywność podczas nawiązywania kontaktu z odbiorcami.

Udało nam się złapać Gabrielę Ortegę (chwilę po tym, jak film „Huella” został pokazany na festiwalu filmowym Sundance Film Festival) i porozmawiać z nią o jej twórczości oraz o tym, dlaczego tak ważne jest, aby marki wspierały różnorodne głosy.

Zawsze uwielbiałam filmy i kręcenie filmów. Jako aktorka dorastałam, oglądając niesamowite występy i analizując je. Naprawdę doceniałam tę formę sztuki za to, co może zrobić dla kultury. Są na przykład takie filmy, jak Rób, co należy albo Ojciec chrzestny, które nie tylko oddawały ducha czasów, ale też przyczyniły się do ukształtowania tego, kim jesteśmy jako ludzie i jak postrzegamy świat.

W 2018 roku pojechałam do mojej rodzinnej Dominikany, gdzie napisałam i wyprodukowałam krótki metraż wraz z dwiema innymi kobietami. To było moje pierwsze doświadczenie w tworzeniu filmów. Wykorzystałam wszystkie przysługi, o jakie mogłam się upomnieć, prosiłam o pieniądze wszystkich ludzi, których znałam. Celem filmu było rozpoczęcie debaty na temat aktów mikroagresji wobec kobiet na wyspie, ponieważ niestety w Dominikanie w dzisiejszych czasach agresja wobec kobiet jest powszechna. Udało nam się zachęcić wiele osób do takich rozmów. Wspaniale było zrobić coś, co w moim odczuciu stanowiło pomoc. To doświadczenie mnie zainspirowało.

Potem, pod koniec 2019 r., wybrałam się w podróż z tatą, zjeżdżaliśmy przepiękne miejsca, a ja zaczęłam dokumentować to wszystko telefonem. Pod koniec podróży chciałam coś z tym zrobić i tak powstał film krótkometrażowy zatytułowany Papi. To było naprawdę niesamowite, ponieważ wydałam jakieś 300 dolarów, a film zakwalifikował się do ośmiu czy dziewięciu festiwali i naprawdę przemawiał do ludzi. Potem dostałam telefon z informacją, że HBO chce kupić na niego licencję. W lipcu będzie miał premierę w HBO.

W 2020 roku reżyseria stała się moją obsesją. Pracowałam jak nigdy w życiu. Wkładałam w to własne pieniądze, zrzekałam się wynagrodzenia, aby projekt miał większy budżet. Naprawdę wiele poświęciłam, aby projekt był dobry i żeby zbudować portfolio. Zanim w lutym pojawiła się propozycja z Rising Voices, ja już miałam gotowy materiał do wysłania. Naprawdę uważam, że na pewne szanse w życiu trzeba być gotowym.

Jestem bardzo wdzięczna, że w przeszłości tyle razy mnie odrzucano. Pracowałam bardzo ciężko i ubiegałam się o przyjęcie do wielu programów, a przez te wszystkie lata odrzucono mnie ponad 100 razy. Tymczasem dostałam się do Rising Voices, który jest najlepszym programem, jeśli chodzi o możliwości, jakie stwarza filmowcom — daje środki, uwagę, szansę. Teraz mam film, który mówi „Patrzcie, oto, co mogę zrobić, kiedy mam wsparcie i odpowiedni budżet”.

Dostanie się do Rising Voices to było coś niesamowitego, ponieważ już wcześniej miałam wizję filmu [Huella], ale zdawałam sobie sprawę, że to ambitny projekt. Więc było dużym przeżyciem dostać te środki i udowodnić sobie, że mogę to zrobić, i nie zmarnować tej szansy. Jeśli ktoś chce dać mi 100 000 dolarów na film, to oczywiste, że będę chciała zaszaleć. Będą tam efekty wizualne, będą sceny tańca. Ale taka właśnie jestem. W najbliższej przyszłości mogę nie mieć do dyspozycji takich pieniędzy, żeby nakręcić film, więc dobrze byłoby udowodnić wszystkim, że potrafię to zrobić.

No cóż, w idealnym świecie programy promujące różnorodność nie byłyby potrzebne, ponieważ tacy twórcy mieliby łatwiejszy dostęp do tej branży. Ale rzeczywistość jest taka, że dla kolorowych kobiet w przemyśle rozrywkowym nadal jest o wiele mniej możliwości i są one o wiele gorzej wynagradzane. Gdy pojawiają się takie programy — takie, które nie służą tylko udowodnieniu na papierze, że firma dba o różnorodność — to naprawdę wiele zmienia. W tym programie naprawdę chcieli dać nam głos i pozwolili nam zrobić filmy, które chcieliśmy zrobić.

Jeśli próbujesz zrobić coś na skalę globalną, jeśli próbujesz zmienić kulturę, jeśli próbujesz nawiązać kontakt z ludźmi, musisz mieć wsparcie osób, które naprawdę mają takie doświadczenia. Jeśli naprawdę chcesz to zrobić dobrze, musisz włączyć osoby z takich środowisk. Różnorodność nie jest nagrodą pocieszenia; to świat, w którym żyjemy. Jeśli chcesz być częścią przełomu kulturowego, potrzebujesz ludzi, którzy wypełnią białe plamy.

Ludzie chcą być zauważani przez marki, z których korzystają, i artystów, których podziwiają. Ludzie chcą być włączeni. Jako duża firma nie będziesz mieć takich zasięgów, jakie są potencjalnie możliwe, jeśli nie weźmiesz pod uwagę, że istnieje mnóstwo różnych grup demograficznych. A jeśli jesteś firmą medialną, to pozwala ulepszyć Twoje treści. Jeśli dysponujesz wieloma różnymi indywidualnymi perspektywami, działalność Twojej firmy może być przełomowa. Może zatrzeć wiele różnic kulturowych i wyeliminować wiele ograniczeń, a ja czuję, że to właśnie jest przyszłość. Tego naprawdę potrzebujemy.

Zawsze chciałam zrobić film pełnometrażowy [Huella], więc nad tym teraz pracuję. Mam nadzieję, że do wiosny scenariusz będzie gotowy. Jest jakieś zainteresowanie, a ja pracuję z naprawdę wspaniałymi ludźmi. Więc mam nadzieję, że uda mi się to osiągnąć tak szybko, jak to możliwe. Pracuję też nad serialem telewizyjnym i kolejną grą wideo BioShock.