Regisseur Gabriela Ortega over merken die verhalen met diversiteit ondersteunen: "Mensen willen gezien worden"

Net als kunst spelen advertenties een belangrijke rol bij het helpen vormgeven van een samenleving en cultuur. Het is nu belangrijker dan ooit voor merken en makers om rekening te houden met diversiteit, gelijkwaardigheid en inclusie wanneer ze contact maken met doelgroepen.

We spraken met Ortega (kort nadat Huella werd vertoond op het Sundance Film Festival) over haar kunst en waarom het belangrijk is voor merken om stemmen met diversiteit te ondersteunen.

Ik heb altijd van films en films maken gehouden. Als acteur ben ik opgegroeid met het kijken naar en bestuderen van ongelooflijke uitvoeringen. Ik waardeerde de kunstvorm echt voor wat deze voor de cultuur zou kunnen betekenen. Je hebt films als Do the Right Thing en The Godfather, die in de tijdgeest zijn gebleven en deel uitmaken van de essentie van wie wij zijn als mensen en die helpen onze mening over de wereld vorm te geven.

In 2018 ging ik naar huis in de Dominicaanse Republiek en schreef en produceerde ik een korte film met twee andere vrouwen. Dat was mijn eerste ervaring met het maken van een film, en ik heb keihard gelobbyd voor elke gunst die ik kon vragen, en ik vroeg om geld van allerlei mensen die ik kende. De film was bedoeld om een dialoog op gang te brengen over microagressie jegens vrouwen op het eiland, want helaas is er in de Dominicaanse Republiek veel geweld tegen vrouwen. We begonnen al deze dialogen te creëren, en het was echt heerlijk om iets te doen wat aanvoelde alsof het hielp. Ik werd echt geïnspireerd door die ervaring.

Eind 2019 ging ik op een roadtrip met mijn vader, waarbij we naar allerlei prachtige plekken gingen. Ik begon deze reis vast te leggen met mijn telefoon. Na afloop wilde ik iets ermee doen, en ik maakte er een korte film van over mijn vader, met de titel Papi. En het was ongelooflijk: ik besteedde er ongeveer $ 300 aan en hij werd vertoond op acht of negen festivals en mensen begonnen er echt een band mee te voelen. Toen kreeg ik een telefoontje dat HBO er een licentie voor wilde hebben. In juli gaat hij in première op HBO.

Ik raakte geobsedeerd door regisseren in 2020. Ik heb harder gewerkt dan nooit tevoren. Ik heb geld in deze dingen gestoken; ik betaalde mezelf niets, zodat er meer budget was voor het project. Ik heb echt veel opgeofferd om te zorgen dat het project goed zou zijn en ik een portfolio opbouwde. Tegen de tijd dat Rising Voices in februari werd aangekondigd, kon ik ze van alles toesturen. Ik geloof echt dat je op een aantal kansen voorbereid moet zijn.

Ik ben zo dankbaar voor alle afwijzingen die ik in het verleden heb gehad. Ik ben al jarenlang zo hard aan het werken en me aan het aanmelden voor deze programma's, en ik ben door meer dan 100 ervan afgewezen. En vervolgens werd ik toegelaten tot Rising Voices, het best mogelijke programma qua wat het me als filmmaker opleverde: middelen, aandacht, mogelijkheden. Nu heb ik een film waarmee duidelijk wordt: "Hé, dit is wat ik kan doen als ik ondersteund wordt en een goed budget heb."

Toen ik werd toegelaten tot Rising Voices, was ik heel enthousiast, aangezien ik [Huella] duidelijk voor ogen had, maar wist dat het een ambitieus project was. Het was dus een geweldige gelegenheid om te beschikken over deze middelen en mezelf te kunnen bewijzen dat ik het kon. Ik heb deze kans niet als vanzelfsprekend ervaren. Als je me $ 100.000 geeft om een film te maken, ga ik dat optimaal benutten. Er komen visuele effecten, er komt dans. Maar zo ben ik gewoon. In de nabije toekomst heb ik misschien niet zoveel geld voor het maken van een film, dus kan ik iedereen maar beter bewijzen dat ik het kan.

Weet je, in een perfecte wereld zouden we geen diversiteitsprogramma's nodig hebben, omdat deze makers gewoon gemakkelijker in de branche zouden kunnen instappen. Maar de realiteit is dat er nog steeds veel minder kansen en een enorme salariskloof zijn voor vrouwen van kleur in de entertainmentindustrie. Wanneer programma's zoals dit voorbijkomen, waarbij je het gevoel krijgt dat ze niet alleen erom draaien dat bedrijven punten scoren met diversiteit, zijn dat game-changers. Ze waren echt enthousiast over het feit dat we zelf de regie hadden en de films maakten die we wilden maken.

Als je iets wereldwijd probeert te maken, als je de cultuur probeert te veranderen, als je probeert contact te maken met mensen, dan moet je de mensen ondersteunen die die authentieke ervaring hebben. Als je het echt goed wilt doen, moet je echt de mensen van de betreffende achtergronden erbij halen. Diversiteit is geen troostprijs, maar de wereld waarin we leven. Als je deel wilt uitmaken van het culturele moment, moet je mensen hebben die je mogelijke hiaten opvullen.

Mensen willen gezien worden door merken en de kunst die ze consumeren. Mensen willen inclusie ervaren. Als je een groot bedrijf bent, heb je alleen je maximale bereik als je je bewust bent van alle andere demografische groepen die er zijn. En als je een mediabedrijf bent, wordt je content beter. Als je over veel verschillende individuele perspectieven beschikt, is het werk dat je bedrijf doet mogelijk baanbrekend. Het zou veel cultuurkloven en culturele grenzen kunnen overbruggen, en ik denk dat dat de toekomst is. Dat is echt wat we nodig hebben.

Mijn bedoeling was altijd dat [Huella] een speelfilm zou worden, dus die ben nu aan het ontwikkelen. Ik hoop het script tegen het voorjaar af te hebben. Er is enige interesse en ik werk samen met een aantal heel fijne mensen. Dus ik hoop deze film zo snel mogelijk te maken. Daarnaast ben ik een tv-programma aan het ontwikkelen en werk ik aan de volgende BioShock-videogame.